Aan wie standvastig is, geeft u, Heer, vrede, ware vrede; want op u stelt hij zijn hoop. Jesaja 26:3
Aan dit vers heb ik me afgelopen week vastgehouden, temidden van al de stress in het aanvragen voor een visum voor de USA voor Jander en Efraim. Zoals ik al eens eerder heb geschreven is leven in geloof niet altijd even makkelijk, helemaal niet als puntje bij paaltje komt!
Al een poosje waren we aan het denken en bidden voor een mogelijkheid om een project in Amerika te bezoeken. Een team van de basis van jeugd met een opdracht daar had al een paar keer een training hier gegeven en ik wou het graag eens met eigen ogen zien. Maar dit leek bijna een onmogelijke opgave. Ten eerste omdat Efraim en Jander en visum zouden moeten aanvragen, waar heel waar bij komt kijken en in de tweede plaats vanwege de financien, zowel voor de visums als voor de reis zelf, want al een aantal maanden kregen we het net voor elkaar om onze rekeningen en maandelijkse kosten te betalen, maar daarna stond onze rekening wel weer elke maand in het rood. Maar vanaf het begin dat we ermee bezig gingen had God tegen mij gezegd dat dit een cadeautje van HEM voor ons zou zijn. (En wat heb ik daar vaak een klein geloof voor gehad….) Ook hebben er over gedacht dat ik alleen zou gaan, maar op verschillende manieren bevestigde God dat we als gezin zouden moeten gaan. Dus besloten we ervoor te gaan, biddend en stap voor stap….
De paspoorten van Jander en Efraim waren verlopen dus die moesten we vernieuwen. Dat was op zich geen moeilijke stap, want omdat we dit jaar ook naar Nederland willen hadden we die paspoorten sowieso nodig. En op de een of andere manier hadden we die maand zelfs het geld om de paspoorten te betalen!
stap 2 visa papieren verzamelen
Dat was een wat lastigere stap, want we kwamen er al snel achter dat we 2 dingen moeten bewijzen, in de eerste plaats dat we een reden hadden om van de USA terug naar Brazilië te gaan (oftewel, dat we daar niet illegaal willen blijven), maar dat was nog niet het lastigste, want in de tweede plaats moesten we bewijzen hebben dat we genoeg geld hebben om onze reis en ons verblijf te bekostigen, en hoe doe je dat als je geen vast salaris hebt, en als je bankrekening de helft van de tijd rood staat……. We probeerden zoveel mogelijk dingen bij elkaar te krijgen, een uitnodiging van de basis daar, een brief van de leiders van de basis hier, onze bankafschriften, een brief van mijn ouders, papieren van het huis en de auto, betaalde rekeningen etc. Een hele map vol! Ook maakten we een afspraak voor een visuminterview, in Recife ], het dichtstbijzijnde consulaat, de visums moesten we al van te voren betalen, ook al weet je niet eens of je de visa toegewezen krijgt, en op een wonderlijke manier hadden we ook daarvoor weer het geld op onze rekening staan, en dat niet alleen, zelfs het geld om naar Recife te gaan stond op de rekening, en we hadden geen idee waar het vandaan komt!
stap 3 Naar Recife
Deze stap bracht misschien nog wel de meeste stress met zich mee, ik sliep slecht, maakt me zorgen en had moeite om op God te vertrouwen, bang om teleurgesteld te worden. Maar vlak voor het weekend voor we weg zouden gaan voelde ik me erg bemoedigd door verschillende vrienden over de hele wereld verspreid die lieten weten dat ze voor ons aan het bidden waren, en met name het vers dat bovenaan staat, God leerde ons echt een lesje in vertrouwen, en ook in gehoorzaamheid. Al een paar maanden hadden we niet het geld voor Janders moeder gestort en er waren nog wat andere dingen die we moesten betalen. Ik was geneigd om daarmee te wachten tot na ons visuminterview, aangezien we onze bankafschriften moesten laten zien, en hoe meer erop zou staan, hoe beter onze kansen, toch? Maar God zei dat we in de eerste plaats aan Hem moeten gehoorzamen, en eerst zouden moeten betalen wat we schuldig waren. Dus met pijn in ons hart haalden we het geld van onze rekening wetende dat we daarmee weer flink in het rood zouden staan. Maar het was voor ons bijna ironisch toen we een berichtje kregen dat er 800 euro op onze rekening gestort was! Dat betekende niet alleen dat we een positief saldo zouden kunnen laten zien op de dag van ons visuminterview, maar ook dat we ook echt van onze tijd in Recife zouden kunnen genieten en wat buiten de deur te kunnen eten en drinken! In Recife verbleven we bij vrienden op de basis van Jeugd met en Opdracht.
stap 4 naar het consulaat 12 mei
We stonden om 6:00 op om op tijd te kunnen zijn en toen we aankwamen stond er al een flinke rij, gelukkig hadden we voorrang vanwege Efraim, maar toch moesten we een aardige tijd buiten wachten in de zon, alle 3 moe omdat we die nacht nauwelijks hadden geslapen, niet vanwege de zenuwen maar omdat we met z’n 3-en in 1 bed moesten slapen en we kwamen erachter dat Efraim graag veel ruimt inneemt in bed….. Na veel wachten, en Efraim entertainen, was het na bijna 3 uur zover dat we werden ondervraagd en dat was zeker niet makkelijk, we werden echt onder vuur genomen, met name Jander, maar God is groter en Jander en Efraim kregen de visa toegewezen!!!!! Wauw, we konden het bijna niet geloven en ware God enorm dankbaar voor zijn goedheid en trouw aan ons!!!!
Stap 5 United States here we come!!!!!
We krijgen de paspoorten met de visa waarschijnlijk maandag, en dan gaan we onze tickets boeken, mijn ticket wordt betaald door het project, het geld voor Efraims tickets hebben we ook, een we hebben ook al een gedeelte van Janders ticket. De prijzen zijn gelukkig behoorlijk gedaald van de tickets, maar eerlijk gezegd maken we daar na alles wat we hebben gezien van God in het aanvragen van de visa helemaal geen zorgen meer om! We willen boeken voor begin Juni voor 2 weken, wat betekent dat ik mijn verjaardag in Tyler, Texas zal vieren! Na dit alles zien we er naar uit naar wat God nog voor ons in petto heeft!!!! Bedankt voor jullie gebed, God werkt nog steeds wonderen!!!!!
Posts
